- patefacio
- pătĕfăcĭo, fēci, factum, 3 (scanned pătēfēcit, Lucr. 4, 320; and in pass. pătēfīet, id. 6, 1001), v. a. [pateo-facio], to make or lay open, to open, throw open (freq. and class.; syn.: pando, recludo, aperio).I.Lit.:II.
iter,
Cic. N. D. 2, 56, 141:patefacere et munire alicui aditum ad aliquid,
id. Fam. 13, 78, 2:aures assentatoribus,
id. Off. 1, 26, 91:portas,
Liv. 2, 15:ordines, aciem,
id. 28, 14:sulcum aratro,
Ov. M. 3, 104:oculos,
Plin. 11, 37, 55, § 150: patefacta triumphis Janua. Prop. 1, 16, 1:iter per Alpes patefieri volebat,
Caes. B. G. 3, 1; cf. Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 27.— Poet.:postera lux radiis latum patefecerat orbem,
i. e. had exposed to view, made visible, Ov. M. 9, 794.—Esp. (= anoigein), to open the way, as a discoverer or pioneer; to be the first to find:vias,
Caes. B G 7, 8:tellus in longas est patefacta vias,
Tib. 1, 3, 36, cf.:patefactumque nostris legionibus Pontum,
Cic. Imp. Pomp. 8, 21:loca,
Nep. Hann. 3, 4.—Trop., to disclose, expose, detect, bring to light: si hoc celatur, in metu;sin patefit, in probro sum,
Ter. Phorm. 5, 4, 6:odium suum in aliquem,
Cic. Att. 11, 13, 2:patefacere verum et illustrare,
id. Lael. 26, 97:rem,
id. Q. Fr. 2, 6, 5:patefacere et proferre aliquid,
id. Mil. 37, 103:veritas patefacta,
id. Sull. 16, 45; id. Ac. 2, 39, 122:Lentulus patefactus indiciis,
convicted, id. Cat 3, 6, 15:qui ea proferenda et patefacienda curavit,
id. Fl. 2, 5:se aliquid patefacturam,
id. Ac. 2, 14, 44.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.